به نام خدای خوب خودم
گاهی افراد تصوری رویایی و تخیلی برای خود ترسیم میکنند و سپس با آن انس و الفت گرفته و با جدا شدن از توهم خود دچار ناراحتی و اضطراب و به قول امروزیها حالگرفتی میشوند، این پدیده هر شکلی میتواند به خود بگیرد از یک موضوع عاشقانه بگیر تا یک مسئلهی عاطفی و احساسی ...
یک مورد مجرب را عرض کنم:
شخص به خواستگاری اقدام کرد بایستی پدر دختر را ملاقات میکرد تا ببیند آیا او اجازه میدهد تا وی با دخترش ملاقات نموده و بحثهای بعدی را پیگیری نماید یا خیر. پروسه فراهم شدن ملاقات با پدر دختر بیش از یک ماه طول کشید و همین موجب شد تا فرد متوهم شود و گهگاه آنچنان که باید نتواند جَوَلان ذهنی خود را کنترل کند، البته بماند که نوع رفتار واسطه و تقلای وی برای گنجاندن مورد در بین خاطرخواهان دختر هم بی تاثیر نبود.
آنچه مورد اهمیت است این است که شخصیت سازی توهمی از یک دختر در ذهن، بدون شناخت و حتی دیدن او و بعد ایجاد علقه با یک توهم آنچنان کار را میتواند چالشی کند که دو سه روز بعد از شنیدن جواب نه، خواستگار هنوز درگیری ذهنی و روحی داشته باشد.